Długa i krótka deka i ich lecznicze właściwości
W literaturze znaleźć można doniesienia na temat wykorzystania sterydów anaboliczno- androgennych w medycynie wspomagająco w leczeniu stanów chorobowych charakteryzujących się ujemnym bilansem azotowym takimi jak:
- przewlekłe choroby wyniszczające np. infekcji wirusem HIV,
- zespół wyniszczenia w przebiegu zaawansowanego procesu nowotworowego,
- przewlekła obturacyjna choroba płuc,
- niewydolność nerek,
- przewlekła sterydoterapia
- po dużych zabiegach chirurgicznych.
Dziś biorę na warsztat nandrolony – dekainian nandrolonu ,,długa deka”oraz NPP (fenyloprionat nandrolonu) czyli tzw. ,,krótką dekę” .
Czemu?
Po to, żeby pokazać Wam, że nie jest to tylko i wyłącznie steryd wykorzystywany w dopingu hormonalnym, ale przede wszystkim lek wykorzystywany w leczeniu szeregu chorób oraz w celach regeneracyjnych czy też gojenia urazów.
Dekainian nandrolonu jest syntetycznym sterydem o charakterze anabolicznym i androgenowym. Jego budowa jest zbliżona do budowy testosteronu ; główną różnicą jest zamiana w pozycji C19 grupy metylowej (CH3) cząsteczką wodoru. Różnica w budowie powoduje wydłużenie czasu półtrwania. Aktywność androgenna jest zmniejszona w stosunku do DHT, natomiast aktywność anaboliczna jest większa w stosunku do testosteronu.
W Polsce lek o nazwie handlowej Deca-Durabolin, [50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań] jest zarejestrowany do leczenia osteoporozy, ponieważ udowodniono jego korzystny wpływ na metabolizm wapnia, co prowadzi do zwiększenia masy kostnej w osteoporozie. Jednak w Polsce w praktyce klinicznej nie jest wykorzystywany ze względu na brak uwzględnienia w wytycznych leczenia osteoporozy. Innym wskazaniem zgodnie z CHPL jest leczeni stanów przebiegających z ujemnym bilansem azotowym. W Stanach Zjednoczonych Ameryki lek został dopuszczony do użytku przez FDA również u pacjentów celem leczenia niedokrwistości w przebiegu niewydolności nerek. Zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego lek podaje się głęboko domięśniowo w dawce 25-50 mg, co 3 tygodnie. Istotne jest, aby w trakcie leczenia pacjenci byli suplementowani odpowiednią ilością witamin, soli mineralnych i białek w diecie wysokokalorycznej celem optymalizacji działania terapeutycznego. Wskazana jest również aktywna rehabilitacja ruchowa.
W literaturze udowodniono jednak, że stosowanie większych dawek jest bezpieczne i przynosi pozytywny efekt u pacjentów z chorobami charakteryzującymi się ujemnym bilansem azotowym.
Dawki opisane w literaturze:
600 mg/ tydzień przez 12 tygodni w grupie pacjentów z wyniszczeniem w przebiegu infekcji wirusem HIV,
LINK https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12637255
200mg/ tydzień w grupie pacjentów z wyniszczeniem w przebiegu infekcji wirusem HIV,
LINK https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10048900
Pierwsza dawka DN wynosiła 200mg/ tydzień, następnie 400mg w drugim tygodniu, w tygodniu 3-12 dawka 600mg/ tydzień w grupie pacjentów z wyniszczeniem w przebiegu infekcji wirusem HIV,
LINK https://academic.oup.com/jcem/article/84/4/1268/2864210
200mg/ tydzień przez 4 tygodnie w zespole wyniszczenia w przebiegu zaawansowanego procesu nowotworowego,
LINK https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3518910
100mg/ tydzień przez 6 miesięcy w grupie pacjentów z niewydolnością nerek
LINK https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10208142
W Stanach Zjednoczonych Ameryki lek dopuszczono do obrotu w leczenia niedokrwistości w przebiegu niewydolności nerek dawkach 50- 100 mg/ tydzień dla kobiet i 100-200mg/ tydzień dla mężczyzn
Jak widać dekainian nandrolonu był niejednokrotnie stosowany w medycynie w dawkach o wiele większych niż tych wykorzystywanych w kulturystyce. Należy jednak pamiętać, że lek ten był włączany każdorazowo u pacjentów z ciężkimi chorobami przewlekłymi, niedożywionych i w stanie skrajnego katabolizmu. W związku z tym korzyści z włączenia leku znacznie przewyższały ryzyko działań niepożądanych.